Аб гісторыі роднага краю, аб лёсах герояў і простых людзей, якіх узрасціла гэта зямля

ГалоўнаяКароткія звесткіФотагалерэяГасцёўняКарта сайтаАб сайце

 

 

Зямля нашых продкаў
Да новага жыцця
Выпрабаванне вайной
Адроджаны край
У незалежнай краіне
Фотагалерэя
 
Будзем памятаць іх імёны
Гонар і павага Вам
 
 
Нашы пісьменнікі
Пісьменнікі пра край
Спроба пяра
 
Легенды
 
 
Гісторыя царквы
Цэрквы раёна
 
 
 
 

У родным краі


У хаце той, дзе нарадзіўся я,
Прыгадваецца кожны раз нязменна
Адчаю побыт бежанска-ваенны:
На кожны кут — Асобная сям'я.

Палучаныя гювяззю вайны,
Жабрацкім лёсам і бядой адною,
Адзіны мелі дах над галавою
Тубыльцы — мы, Выгнаннікі — яны.

Як не страляла ўранні за акном
I ў бліндажы было не трэба бегчы,
Нас гадавалі бульбачкаю з печы
I мне датуль нязнаным талакном.

У хаце, дзе нарадзіўся я,
Без дробнай спрэчкі, аніякай звадкі
На ногі узнімалі нас салдаткі,
Хоць мама была ў кожнага свая.

Калі прынеслі слабага ад ран, —
Былі мы самі голыя да ніткі, —
I ўсё ж на бінт знаходзілі наміткі,
Бо то быў абаронца — партызан.

I вось ужо — мінула колькі год! —
Расце перакананне з лета ў зіму:
Там пачынаў я разумець Радзіму,
Вучыўся там я пазнаваць народ.

У краі тым, дзе нарадзіўся я,
Сваёй хапала і чужой трывогі,
Ды слалася трыпутнікам пад ногі
Мая благаславёная зямля.

Пасля нягоды радасна да слёз.
Жыццёвыя такія каляіны.
У краі тым чырвона ад каліны
I светла — хоць зажмурся! — ад бяроз.
 

Да зместу

       

да Вялікай Перамогі

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

          

 
Усе матэрыялы змешчаныя на дадзеным рэсурсе не з'яўляюцца ўласнасцю аўтара дадзена рэсурса, а ўзяты з кніг, часопісаў, газет©