|
|
Адроджаны край
Сям'я Статкевічаў
Фёдар Мікалаевіч быў чалавекам не надта
словаахвотлівым, не любіў расказваць пра сябе. Работа яго — а ён
усё жыццё працаваў трактарыстам, у полі — не спрыяла гэтаму. Але
ўсе ў Загаллі ведалі яго простае жыццё, дзе было месца ўсяму — і
напружаным працоўным будням, і простай сялянскай, чалавечай
радасці, і ваеннаму ліху... Аднойчы, разгаварыўшыся, Фёдар
Мікалаевіч расказаў:
— Курсы трактарыстаў я закончыў, калі мне было 24 гады.
Вучыўся на «Фардзоне», а працаваць пачаў на ХТЗ. На Загальскім
балоце пракладваў першыя барозны. Жылі мы тады каля Загальскага
возера на хутары, бацька яго ўзяў у арэнду ў 11-м годзе...
Жаніўся, да вайны на трактары працаваў. I ўсю вайну на ім
гармату цягаў. Да самага Кёнігсберга дацягнуў...
Сям'я ў гэты час — жонка Елізавета Васільеўна з чатырма
малалетнімі дзецьмі — гаравала на акупіраванай Любаншчыне. Жылі
ў зямлянцы ў Соснах. Саўгас там дзейнічаў і ў час акупацыі —
падпольны. Саўгасных кароў і валоў раздалі людзям. Сяляне
нарыхтоўвалі для партызан прадукты, перадавалі вопратку, пяклі
хлеб. А потым, калі згусціліся хмары над партызанекай вёскай,
усе ў лес падаліся...
Усю вайну Фёдар Мікалаевіч пакутаваў ад думак — што робіцца там,
на радзіме, ці жывыя дзеці і жонка?.. Але абышлося, Бог мілаваў...
Вярнуўся пасля вайны ў родную вёску. На папялішчы трэба было
ладзіць новае жыццё. 3 году ў год станавілася лягчэй жыць.
Падрасталі дзеці, ужо старэйшы, Георгій, пачаў працаваць на
машынным двары саўгаса разам з бацькам. Затым і Мікалай...
Васіль таксама закончыў вучылішча механізацыі ў Бабруйску, самы
меншы, Федзя, рыхтаваўся ісці па слядах старэйшых братоў, з
дзяцінства мог вадзіць трактар...
Аднаму з першых у раёне Фёдару Мікалаевічу Статкевічу ў
1950 г., калі ён атрымаў рэкордны ўраджай зерневых — звыш 32
цэнтнераў з гектара, было прысвоена высокае званне Героя
Сацыялістычнай Працы. Узнагарода — за рэкордныя паказчыкі ў
рабоце, за выхаванне слаўнай дынастыі... Яе заслужыў старэйшына
любанскіх земляробаў усім сваім неспакойным, чэсным жыццём. У
лёсе адной сям'і, як у люстэрку, адбілася жыццё ўсяго народа...
М. I. Шыбаліс
Да зместу |
|
