Аб гісторыі роднага краю, аб лёсах герояў і простых людзей, якіх узрасціла гэта зямля

ГалоўнаяКароткія звесткіФотагалерэяГасцёўняКарта сайтаАб сайце

 

 

Зямля нашых продкаў
Да новага жыцця
Выпрабаванне вайной
Адроджаны край
У незалежнай краіне
Фотагалерэя
 
Будзем памятаць іх імёны
Гонар і павага Вам
 
 
Нашы пісьменнікі
Пісьменнікі пра край
Спроба пяра
 
Легенды
 
 
Гісторыя царквы
Цэрквы раёна
 
 
 
 

Да 65-годдзя Вялікай Перамогі

Баявое мінулае  12 студзеня 1943 года камсамолец К.Я. Адзінец добраахвотна ўступіў на шлях барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У саставе партызанскага атрада ...>>>>>

 

Вайна - гэта страшнае пекла  Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, мне было ўсяго 15 гадоў, таму ў дзеючую армію трапіў толькі пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, у 1944 годзе. На той час мне якраз споўнілася 18...>>>>>


Вечная памяць загінуўшым... 
 
Стаіць такі помнік і ў Нежынскім школьным парку. А на ім сціплы надпіс: "Конанава Феня Гаўрылаўна. 1918—1942". I ўсё. 3 пастамента глядзіць на нас адважная жанчына-патрыётка...>>>>>


Галоўная цяжкасць - застацца жыць..."
  Нават зараз, узгадваючы падзеі Вялікай Айчыннай вайны, Аляксандр Сяргеевіч Статкевіч не можа стрымаць слёз. Цяжка яму гаварыць пра ваенныя гады. Многае ўжо сцерлася з памяці. Аднак аб тым, што ваяваць давялося...>>>>>


Карная аперацыя   Асаблівасцю красавіцкай карнай аперацыі было тое, што нямецкае камандаванне не размяшчала свае войскі ў блізкіх да партызанскай зоны населеных пунктах, як тэта было раней, а кідала іх з аддаленых пунктаў...>>>>>


Лютавалі ворагі   У ходзе карнай аперацыі супраць атрадаў партызанскай брыгады № 25 імя П. К. Панамарэнкі ў тыя лютаўскія дні часткова была спалена в.Н.Юрковічы, поўнасцю згарэла в. Фёдараўка, загінула 15 жыхароў...>>>>>

 

Куркевічы   Патрыятычная група Куркевіча і Лукоўскага атрымала загад: адкрытых актаў больш не здзяйсняць, а займацца разведкай, распаўсюджваць партызанскія лістоўкі і інш. Але, як асцярожна не "працавалі" падпольшчыкі, немцы высачылі іх...>>>>>

 

Маладосць, апаленая вайной З другога курса Чарнаморскага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі, што знаходзіўсяў г.п.Зялёнафад Растоўскай вобласці, А.А.Храпунова мабілізавалі ў Чырвоную Армію. Скончылася вучоба - пачалася вайна...>>>>>


Насельніцтва адчувала падтрымку партызан  
Нямецка-фашысцкае камандаванне стварыла спецыяльны атрад з 200 чалавек, які павінен быў правесці прымусовую мабілізацыю. Карнікі адкрылі сапраўднае паляванне на маладых мужчын і юнакоў...>>>>>


От Ленинграда до Берлина  
Идиллию разрушил сигнал боевой тревоги - мирная жизнь закончилась, началась война. Собранные по тревоге, немного растерянные, они пошли в бой. Первое сражение для солдата Ф.А.Рудого завершилось досрочно, из-за полученного ранения...>>>>>


Родина их не забудет  
Вот и закончен 10-ый класс, детство миновало, впереди - счастливая юность... Так думала на выпускном вечере молодая Мария Ивановна Медведева, но мечты ее жестоко разрушила война. Страшная весть о ней прозвучала рано утром...>>>>>


Сумеснымі дзеяннямі  
У справаздачы камандавання партызанскай брыгады № 100 імя С. Кірава Мінскаму абкому КП(б)Б паведамляецца, што брыгада ў снежні два разы вяла бой у в. Пасека, адзін бой у в. Касцяшы і Зялёнкі, яшчэ адзін — у в. Прусы...>>>>>


Доўгімі і цяжкімі былі яе ваенныя дарогі  
Для любанчанкі Любові Аляксандраўны Іёкшы Дзень Перамогі - асаблівае свята, як і для любога ўдзельніка Вялікай Айчыннай вайны, а тым больш - франтавіка. Дзеля яго набліжэння ў далёкія 40-ыя гады мінулага стагоддзя гэта мужная жанчына рызыкавала ўласным маладым, квітнеючым жыццём...>>>>>


Загартаваны трыма франтамі  
Капітан у адстаўцы Андрэй Аляксеевіч Храпуноў з кагорты тых ветэранаў, што прайшлі Вялікую Айчынную вайну з першага да апошняга дня. Праўда, як чалавек сумленны і сціплы, ён абавязкова ўдакладняе, што іх, студэнтаў...>>>>>


Слаўна змагаўся  
Нялёгкім быў ваенны шлях Адама Антонавіча Безбародзькі з вёскі Дубнікі. Колькі выпрабаванняў было наканавана лёсам яму перажыць! Але ён выстаяў. I лічыць, што яму сапраўды пашанцавала вярнуцца жывым з той страшнай, крывапралітнай вайны...>>>>>


Давялося паваяваць  
Напачатку вайны, Уладзіміру Уладзіміравічу Хвалю было ўсяго 15 гадоў. Таму, зразумела, на фронт ён не мог быць прызваны. Аднак паваяваць з фашыстамі ўсё роўна давялося, паколькі ў жніўні 1944 года, пасля вызвалення Беларусі...>>>>>


Абараняў Сталінград
Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, Пётр Трамбіцкі толькі скончыў школу. За плячыма была дзесяцігодка, а ў думках - мора планаў і спадзяванняў. Здавалася б, тысячы жыццёвых шляхоў былі адкрыты для іх, выпускнікоў. Але вайна распарадзілася інакш...>>>>>

 

Быў партызанам   Кожны вясковец у Касцюках ведае Анатоля Сцяпанавіча Рашчэню. ён удзельнік партызанскага руху на Любаншчыне. "Першым у партызаны падаўся бацька, а за ім і ўся сям'я...>>>>>


Разведчык Якаў Самусевіч  
Партызанам партызанскага атрада імя Дзяржынскага брыгады імя Фрунзе Якаў Самусевіч стаў у маі 1943 года. 3 фашысцкімі нелюдзямі ў яго быў свой рахунак — ворагі забілі яго маці і бацьку...>>>>>


Не забывайте о войне  
Но однажды Владимир с какими-то людьми приехал домой на ночлег. Они оказались партизанами. Позже выяснилось, что старший сын Корбутов по их заданию был внедрен на службу к оккупантам...>>>>>


Слово фронтовика
  Я не забыл и никогда не забуду труднейшие в моей жизни дни военного времени, особенно 1941-1942 годов. Они были самыми мучительными и тревожными не только для меня, но и для всего многомиллионного и многонационального народа нашей Отчизны...>>>>>

 

Такім земляком можна ганарыцца  Перад групай стаяла задача разгортвання партызанскай барацьбы і правядзення дыверсійных аперацый на аўтамагістралі і чыгунцы Мінск-Барысаў, весці разведку, зрываць мерапрыемствы гітлераўцаў. Да восені 1942 года І.П. Дзядзюля быў намеснікам камісара атрада "Смерць фашызму"...>>>>>


Святкуе два дні нараджэння  
Напачатку вайны пятнаццацігадовы Адам Дарасінец застаўся ў хаце за гаспадара. Бацьку забілі немцы, старэйшы брат ваяваў на фронце, і ўся адказнасць за малодшых братоў і сястру лягла на плечы Адама...>>>>>


Яны бралі Берлін    
Сярод удзельнікаў штурму Берліна было нямала і воінаў з Любаншчыны: з Камуны, Кузьмічоў, Нежына, Барыкова, Закальнога, Рачэні, Любані, Обчына, Вялікіх і Малых Гарадзяціч, Дарасіно, Замошша, Ляхаўкі...>>>>>

 

Яму пашчаслівіла выжыць  Савецкае камандаванне прадпрыняло наступную тактыку: на шынялях нашых салдат, у тым ліку і майго дзеда, малявалі крэйдай на спіне белыя кругі, каб адрозніць іх ад фінскіх. Гэта давала магчымасць варожым снайперам...>>>>>

 

Той час нельга забыць   Такім чынам, з 15 чэрвеня 1941 года Мікалай Кузьміч стаў памочнікам камандзіра ўзвода асобнага артылерыйскага дывізіёна стралковай дывізіі, якая дыслацыравалася ў Эстонскай ССР....>>>>>

 

Штурмаваў Берлін  Першае сутыкненне з ворагам у радавога Чырвонай Арміі А. П. Варанько адбылося пад горадам Харкавам, у абароне якога ён прымаў удзел. Націск стрымлівалі як мага даўжэй, аддавалі ўсе сілы, не шкадуючы сябе...>>>>>  


Прайшла праз пакуты 
Адразу пагналі нас - палонных - да Любані. Адтуль - у накірунку Пінска. Да станцыі Старушка, што непадалёку ад горада, ехалі ў таварных вагонах, у якіх перавозілі да таго ж і жывёлу. Каля Пінска мы знаходзіліся на працягу двух дзён...>>>>>

 

Чудом остался жив Навсегда врезалось в память, как на мосту возле нашей деревни был обстрелян и убит русский офицер. Как только самолет скрылся за горизонтом, мы похоронили его. Тогда я впервые осознал, насколько жестоки и бесчеловечны враги — фашисты....>>>>>

 

Трапіў у палон Узрываліся гранаты, амаль бесперапынна "стракаталі" кулямёты, на вачах гінулі людзі - нявінныя... так успамінае гады ваеннага ліхалецця Уладзімір Пятровіч Зубарэвіч з вёскі Забалаць....>>>>>
 

Рана аўдавела  Ніхто не ведае, які яму лес дадзены ад нараджэння, што наканавана перажыць, праз якія выпрабаванні і цяжкасці прайсці. Жыццё ж такое шматграннае і непрадказальнае...>>>>>

 

Усюды давялося пабываць Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, Фёдар Маркавіч Кійко быў у радах Чырвонай Арміі, куды яго прызвалі ў 1940 годзе. Месцам яго службы стала Літоўская рэспубліка, горад Алітус...>>>>>
 

Прошагал пол Европы  Вчерашний школьник Сергей Рудько хотел записаться в ряды бойцов Красной Армии, но возраст не позволил ему стать полноправным солдатом. Однако юношу это не остановило, он добровольно пошел защищать родной край вместе...>>>>>
 

Вось такія людзі «кавалі» Перамогу На вайсковую службу мяне, маладога тады обчынскага паштальёна, прызвалі ў верасні 1940 года. Трапіў я ў адну са стралковых часцей 23-й арміі, якая дыслацыравалася на Карэльскім перашыйку. I быць бы мне кулямётчыкам, але я не захацеў звязваць свой лес з легендарным "Максімам"...>>>>>

 

Юнацтва, вайной перакрэсленае Леанід Сямёнавіч Сікорскі, нарадзіўся ў вёсцы Сялец, дзе жыве І зараз. Калі пачалася вайна, яму было ўсяго 13 гадоў і закончыў ён толькі тры класы мясцовай школы...>>>>>

 

Іван Андрэевіч МУРАВЕЙКА Франтавая дарога жыхара нашага райцэнтра, заслуоканага дзеяча культуры Рэспублікі Беларусь, выдатніка друку СССР, ганаровага грамадзяніна г. Любані, поэта і пісьменніка, лаўрэата рэспубліканскай літаратурнай прэміі і прэміі імя Васіля Віткі, ганаровага члена Саюза пісьменнікаў Рэспублікі Беларусь...>>>>>

 

Салдацкая слава  ...Вісла. Магнушаўскі плацдарм на поўдні ад Варшавы. Савецкія войскі рыхтуюцца да наступлення. Перад імі — чарговы "непераадольны" нямецкі абарончы "вал". Ён сапраўды быў падрыхтаваны па ўсіх ваенна-інжынерных правілах...>>>>>

Куля не прамінула   I няхай прайшло пасля яе заканчэння ўжо звыш 60 гадоў, Фёдар Паўлавіч Бародзька з вёскі Невалаж памятае літаральна ўсё, што звязана з Вялікай Айчыннай...>>>>>

 

Чтить память героев Героической страницей в историю района вписаны подвиги коммунистов, комсомольцев и несоюзной молодежи Любанщины, в числе которых славные боевые дела Героев Советского Союза...>>>>>

 

Аперацыя "Баграціён" Да наступальнай аперацыі рыхтавалася не толькі камандаванне Чырвонай Арміі, у яе падрыхтоўцы прынялі актыўны ўдзел і партызанскія фарміраванні ўсёй Беларусі, у тым ліку і тыя, што дзейнічалі на тэрыторыі Любаншчыны...>>>>>
 

Апошняя блакада 3 мэтай акружэння і знішчэння партызанскіх брыгад, якія актыўна дзейнічалі на тэрыторыі Любанскага, Старобінскага і Жыткавіцкага раёнаў, а таксама захопу жывёлы і прадуктаў харчавання, вывазу насельніцтва на катаржныя работы ў Германію 17 мая 1944 г. пачалася карная аперацыя пад кодавай назвай "Марабу"...>>>>>

 

«Рэйкавая вайна» Для аховы гэтага ўчастка чыгункі нямецкае камандаванне трымала гарнізон у Соснах да 300 чалавек, у Пасталах - да 200 чалавек і ў Серадзібары - да 30 чалавек. Паміж гарнізонамі ўздоўж чыгункі мелася 9 дзотаў на адлегласці 1-1,5 км адзін ад другога. У кожным дзоце налічвалася 10-15 ахоўнікаў...>>>>>

Жыццё не было лёгкім  Васіль Мохарт паспеў скончыць толькі тры класы, калі сям'я засталася без кармільца. Бацька быў асуджаны па пяцьдзесят восьмым артыкуле, як вораг народа. Хлопцу прыйшлося пайсці працаваць у калгас, каб дапамагчы маці карміць яшчэ траіх дзяцей. Жыццё не было лёгкім, ведалі цану кожнаму кавалку хлеба. Аднак на барацьбу з нямецка-фашысцкімі акупантамі юнак устаў...>>>>>

 

Прайшоў паў Еўропы  3 нейкім асаблівым хваляваннем і прадчуваннем бяды салдат тэрміновай службы Вярэнік заступіў на свой баявы пост. Аднак у тое, што пачнецца вайна, не верылася. Калі табе ўсяго дваццаць, цяжка ўявіць сабе, што заўтра можа і не наступіць...>>>>>

 

На самых цяжкіх участках  Заўсёды на перадавой, на самых цяжкіх участках лініі абароны, а потым і падчас наступальных аперацый у ліку першых ішлі і тыя, хто сваёй крывёю выкупаў віну перад Радзімай, - штрафбаты. У адным з іх служыў радавы Дубінін....>>>>>
 

Ледзь жывым не пахавалі  Яго чакала страшная доля быць зажыва засыпаным зямлёй. Васіля Паўлавіча выратаваў такі ж просты салдат: ён заўважыў лёгкае варушэнне рукой раненага. Больш за паўсутак заставаўся Літошка без медыцынскай дапамогі, згубіў шмат крыві, знаходзіўся ў непрытомным стане, аднак сэрца яго яшчэ білася....>>>>>

 

Вызваленне Любаншчыны  На досвітку 29 чэрвеня 1944 года часці Чырвонай Арміі выйшлі на мяжу Любанскага раёна. Яго тэрыторыя знаходзілася ў паласе наступлення 19-й механізаванай брыгады пад камандаваннем палкоўніка У.В.Яршова і 48-й стралковай дывізіі...>>>>>

 

Пасля ранення - камісавалі   Вайна для Мікалая Міхайлавіча скончылася пад Варшавай, дзе ён атрымаў кантузію, - перабіла руку. Раненне было сур'ёзным, у Брэсцкім шпіталі, куды Біблеўскі трапіў пасля палявога...>>>>>

 

Пашчасціла выжыць  Вялікая Перамога кавалася не толькі на франтах, тыя, хто працаваў на фабрыках, заводах, у сельскай гаспадарцы, нягледзячы на стому і недасып, наблізілі яе не менш за тых, хто са зброяй у руках змагаўся з ворагам. Да цяжкай працы Уладзімір Малчанаў хутка прывык...>>>>>

 

Они первыми вошли в наш город  Антон Антонович Березовский родился в г. Слуцке в 1911 году. Восемнадцатилетним парнем окончил курсы каменщиков, был направлен на работу в Уречье на строительство военных казарм. Трудолюбивого, старательного парня быстро заметало руководство...>>>>>

 

Не боялась трудностей  Июнь 1941 года... Валентина Шаплыко как раз окончила Минский медицинский институт и готовилась к трудовой деятельности. Помогать людям справляться с физическими недугами и болезнями - посвятить этому благородному делу свою жизнь она давно мечтала. И вот осталось совсем чуть-чуть - и желаемое станет действительностью...>>>>>

 

Мужна змагаўся   Нешматслоўна расказвае пра вайну і Іван Аляксандравіч Трубчык з вёскі Калінаўка.Будучы партызанам атрада імя Гарбачова брыгады імя Панамарэнкі, не раз даводзілася яму рызыкаваць жыццём. Хадзіў з сябрамі ў разведку, рабіў засады, каб не даць ворагу захапіць родны край...>>>>>

 

Многае памятаецца  У ліку тых, хто адстойваў у 40-ыя гады свабоду і незалежнасць Беларусі, была  Ніна Рыгораўна Барысевіч з вёскі Рэдкавічы. Нялёгкі лёс выпаў на долю гэтай жанчыны...>>>>>

 

Я плачу, калі ўспамінаю Пабудову, дзе жылі партызаны, ахоўвалі іх таварышы па зброі, а па вёсцы праводзілася яшчэ вярховае патруляванне на конях. У абодвух канцах яе мелася грамадзянская ахова з ліку мясцовых жыхароў. Дзяжурылі яны кожную ноч...>>>>>

 

Як жа забудзеш? Ужо 13 ліпеня Рыгор Келбас быў прыняты ў рады Чырвонай Арміі, каб са зброяй у руках адстаяць права на жыццё для свайго народа. Адразу пасля прызыву ён быў накіраваны...>>>>>

 

Асаблівы дзень 3 ліпеня для ветэрана Вялікай Айчыннай з Жалаў Леаніда Аляксеевіча Цагельніка - асаблівы дзень. Ён, як ніхто, ведае, колькі сіл прыклаў народ дзеля вызвалення краіны, яе свабоды і незалежнасці...>>>>>

 

Быў сувязістам   Калі пачалася Вялікая Айчынная, Мікалаю Міронавічу было ўсяго 14 гадоў. Таму ў армію яго прызвалі толькі пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, у 1944...>>>>>

 

Галоўная

       

да Вялікай Перамогі

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

          

 
Усе матэрыялы змешчаныя на дадзеным рэсурсе не з'яўляюцца ўласнасцю аўтара дадзена рэсурса, а ўзяты з кніг, часопісаў, газет©